استفاده از ارزهای دیجیتال برای پولشویی

پولشویی فرآیند پنهان کردن عواید حاصل از جرم و ادغام آن در سیستم مالی قانونی است. به لطف فناوری، مجرمان می توانند از روش جدیدی برای پولشویی استفاده کنند: ارز دیجیتال. کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می کند. یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده یک ارز دیجیتال ماهیت بنیادی آن است: این ارز توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شود و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌ماند.

مجرمان برای پولشویی از طریق ارزهای دیجیتال، حساب‌های آنلاینی را با صرافی‌های ارز دیجیتال باز می‌کنند که ارزهای فیات را از حساب‌های بانکی سنتی می‌پذیرند. سپس، آنها یک فرآیند «پاکسازی» (اختلاط و لایه‌بندی) را آغاز می‌کنند، یعنی با استفاده از میکسرها، لیوان‌ها و جهش زنجیره‌ای (همچنین ارز متقاطع نیز نامیده می‌شود) پول را به سیستم ارزهای دیجیتال منتقل می‌کنند. پول از یک ارز دیجیتال به ارز دیجیتال دیگر منتقل می‌شود، در صرافی‌های ارز دیجیتال - هر چه کمتر تنظیم شود بهتر - برای ایجاد یک مسیر پولی که ردیابی آن تقریبا غیرممکن است. آن‌ها همچنین می‌توانند از سکه‌های حریم خصوصی، ارزهای دیجیتالی که برای افزایش ناشناس بودن طراحی شده‌اند، مانند Monero و Zcash استفاده کنند. در طول پاکسازی، مجرمان از لیوان‌های مختلف برای چرخش آدرس‌ها استفاده می‌کنند و پیگیری مسیر تراکنش را برای بازرسان سخت‌تر می‌کنند. آنها مبدا و دریافت ارزهای دیجیتال را با مخلوط کردن مقدار اولیه ارزهای دیجیتال با سایر ارزهای دیجیتال مبهم می‌کنند و سپس واحدهای کوچک‌تری از ارزهای دیجیتال را به آدرس انتخابی ارسال می‌کنند که مجموعاً مبلغ اصلی منهای یک تا سه درصد است (که به عنوان سود توسط شرکت مخلوط‌کننده سکه گرفته می‌شود.). هنگامی که منشا پول به درستی مبهم باشد، وجوه در سیستم مالی قانونی ادغام می شود. بر اساس «گزارش مبارزه با پولشویی ارزهای دیجیتال»، مجرمان از سرقت و قمار نیز برای شستن ارزهای دیجیتال استفاده می کنند.

ارزهای دیجیتال چالش مهمی برای موسسات مالی و برنامه های مبارزه با پولشویی است. در حالی که سرمایه گذاران در حال حاضر در این بازار فعال هستند، مقررات رسمی هنوز در بسیاری از کشورها در حال تغییر است. تلاش‌ها برای بی‌نام‌سازی ارزهای دیجیتال منجر به ایجاد سکه‌های جدیدی شده است که به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کمتر ناشناس باشند و ابزارهایی برای تجزیه و تحلیل سوابق تراکنش‌های سکه‌های موجود برای تعریف رفتار و هویت کاربر ایجاد شود. در سال 2019، 4. 26 میلیارد دلار از مبادلات و کاربران توسط مجرمان به سرقت رفته است. علاوه بر این، پول شویی از طریق ارزهای رمزنگاری شده بیش از 761 میلیون دلار در سال 2018 بود، رقمی که فقط شامل شستن وجوه دزدیده شده است، نه برآورد کاملی از تمام معاملات بازار تاریک با استفاده از ارزهای دیجیتال. در سال 2013، شبکه اجرای جرایم مالی (FinCEN) دستورالعمل هایی را برای بیت کوین منتشر کرد که نشان می داد اگرچه استفاده از بیت کوین برای خرید کالاها و خدمات قانونی غیرقانونی نیست، استخراج یا تجارت بیت کوین و همچنین عملیات صرافی هایی که بیت کوین در آنها معامله می شود سقوط خواهد کرد. تحت برچسب "کسب و کارهای خدمات پولی" قرار می گیرد و بنابراین، مشمول همان اقدامات ضد پولشویی (AML) و مشتری خود را بشناسید (KYC) مانند سایر موسسات مالی خواهد بود. در اکتبر 2019، کنت بلانکو، مدیر FinCEN تاکید کرد که شرکت‌های رمزنگاری باید از «قانون سفر» پیروی کنند، یک الزام قانون اسرار بانکی ایالات متحده (BSA) برای انتقال‌دهندگان پول برای ثبت اطلاعات هویتی همه طرف‌ها در انتقال وجه بین مؤسسات مالی.

اتحادیه اروپا اقدامات لازم را برای تضمین اینكه مبادلات تحت الزامات KYC و AML قرار می گیرد ، انجام داده است ، با اینكه كمسیون اروپا پیشنهادهایی را تصویب می كند كه اطمینان حاصل می كند كه مبادلات رمزنگاری و ارائه دهندگان کیف پول در چارچوب ضد پولشویی اتحادیه اروپا قرار می گیرند. پنجمین دستورالعمل ضد پولشویی نشانگر تحول اساسی در تنظیم رمزنگاری است و شفافیت در مشاغل رمزنگاری شده را در تعهدات تأمین مالی AML و ضد تروریسم (CTF) ارائه می دهد. بسیاری از کشورها روی تنظیم صرافی ها تمرکز می کنند ، نقاط اصلی ورود که معامله گران و مشتریان رمزنگاری شده با blockchains در تعامل هستند و از این طریق اطمینان حاصل می کنند که آنها در نقطه ثبت نام یا زمان معامله ، مقررات KYC را برای مشتریان خود اعمال می کنند. این شامل الزامی برای داشتن حسابهای تأیید شده یا حد بالایی است که ممکن است حسابها در آن تأیید نشده باشند.

برای برخی از دولت ها ، تنظیم رمزنگاری می تواند مشروعیت را به صنعت اضافه کند ، اما برای برخی دیگر ، این آیین نامه یک مسئله مهم در نظر گرفته نمی شود ، به خصوص با توجه به عدم اطمینان در بین تنظیم کننده ها در مورد نحوه تنظیم بخش. یک آیین نامه در مقیاس بزرگ می تواند بر عدم تمرکز رمزنگاری تأثیر منفی بگذارد ، اما برخی از مقررات برای مشروعیت بخشیدن به بازار ضروری است. مقررات می تواند نه تنها از کشور بلکه از معامله گران نیز محافظت کند و می تواند از دستکاری در بازار جلوگیری کند ، احتمالاً از جمله حمله 51 درصدی. 51 درصد حمله به حمله به یک blockchain توسط گروهی از معدنچیان که بیش از 50 ٪ از نرخ هش معدن شبکه یا قدرت محاسباتی را کنترل می کنند ، اشاره دارد. مهاجمان می توانند از دستیابی به معاملات جدید جلوگیری کنند و به آنها اجازه می دهد تا پرداخت بین برخی یا همه کاربران را متوقف کنند. آنها همچنین قادر خواهند بود معاملات را که در حالی که کنترل شبکه را انجام می دادند ، معکوس کنند ، به این معنی که می توانند سکه های دوتایی را انجام دهند.

صرف نظر از سطح ناشناس بودن ، مجرمان باید رمزنگاری خود را برای ارز فیات در مقطعی مبادله کنند. نظارت بر چنین معاملات ، در داخل و در سراسر blockchains ، می تواند به ناشناس سازی مجرمان منجر شود. DCOSTA توضیح داد که "فناوری blockchain ، با توجه به ماهیت خود ، خود را به تلاش های نظارت غیرمتمرکز یکپارچه معاملات مالی می بخشد. یک پلت فرم مبتنی بر blockchain به تنظیم کننده ها ، حسابرسان و سایر ذینفعان مجموعه ای از ابزارهای مؤثر و قدرتمند برای نظارت بر معاملات پیچیده و ضبط ایمن حسابرسی معاملات مشکوک در سراسر سیستم را می دهد. "از آنجا که تمام اطلاعات در blockchain ذخیره شده و در دسترس هر گره است ، فعالیت مشکوک توسط همه شرکت کنندگان مرتبط قابل تشخیص است.

راه حل های مختلفی را می توان برای تضاد پولشویی شامل ارزهای رمزنگاری کرد: رویه های AML را می توان در موسسات مالی تقویت کرد. نظارت بر معاملات قابل افزایش است و مقررات قابل بهبود است. ارائه دهندگان شناسه شخص ثالث را می توان تحت نظارت دولت قرار داد. مبادلات cryptocurrency قابل تنظیم است ، به ویژه مبادلات دیجیتال پیشرفته و مبادلات ارائه شده برای خرید ارزهای رمزنگاری اولیه. blockchain می تواند به عنوان یک راه حل مورد استفاده قرار گیرد (یک blockchain در یک دفترچه عمومی آنلاین نگهداری می شود ، که نظارت ، اعتبار سنجی و ضبط تاریخچه کامل هر معامله را امکان پذیر می کند).

ارزهای رمزنگاری شده کمتر ناشناس به طور بالقوه نگرانی های مربوط به پولشویی و فعالیت های جنایی را برطرف می کنند ، و ممکن است شانس بهتری برای ورود به بازار قانونی در مقایسه با ارزهای رمزپایه ناشناس ، به ویژه اگر از دولت های ملی حمایت شوند ، باشند. همچنین ممکن است که در حالی که بازارها و بازرگانان مختلف را هدف قرار می دهند ، انواع سکه ها رونق بگیرند. صرف نظر از تکامل این بخش ، برنامه های AML باید اطمینان حاصل کند که محققان آنها ضمن استفاده از فناوری مناسب برای بررسی مؤثر در فعالیت های مشکوک ، درک عمیقی از این بازار نوظهور دارند.