راهنمای صندوق های محافظت

شم گاد یک روزنامه نگار مالی فصلی و محترم و همچنین متخصص در موضوعات مختلف مالی است.

Samantha Silberstein یک برنامه ریز مالی معتبر ، FINRA سری 7 و 63 دارنده دارای مجوز ، ایالت کالیفرنیا زندگی ، تصادف و نماینده دارای مجوز بیمه درمانی و CFA است. او روزهای خود را با صدها کارمند سازمان های غیرانتفاعی و آموزش عالی در برنامه های مالی شخصی خود می گذراند.

آماندا جکسون در زمینه امور مالی ، سرمایه گذاری و خدمات اجتماعی تخصص دارد. او یک کتابخانه ، رونویسی ، ویراستار ، ویراستار و حقایق است.

استفاده از صندوق های تامینی در اوراق بهادار مالی از ابتدای قرن بیست و یکم به طرز چشمگیری رشد کرده است. صندوق پرچین فقط یک نام فانتزی برای یک مشارکت سرمایه گذاری است که مجدداً سرمایه گذاری تهاجمی و در انواع وسیع تری از محصولات مالی نسبت به بیشتر صندوق های متقابل دارد. این ازدواج یک مدیر صندوق حرفه ای است که اغلب به عنوان شریک عمومی شناخته می شود و سرمایه گذاران ، که گاهی به عنوان شرکای محدود شناخته می شوند. با هم ، آنها پول خود را به صندوق جمع می کنند. در این مقاله اصول اولیه این وسیله نقلیه سرمایه گذاری جایگزین تشریح شده است.

غذای اصلی

• صندوق های پرچین مشارکتهای مالی هستند که از صندوق های جمع شده استفاده می کنند و استراتژی های مختلفی را برای کسب بازده فعال برای سرمایه گذاران خود به کار می گیرند.
• این وجوه ممکن است به صورت تهاجمی مدیریت شود یا از مشتقات و اهرم ها برای تولید بازده بالاتر استفاده شود.
• استراتژی های صندوق های پرچین شامل سهام بلند مدت ، خنثی بازار ، داوری نوسانات و داوری ادغام است.
• آنها معمولاً فقط در دسترس سرمایه گذاران معتبر هستند.

اولین صندوق پرچین

نویسنده و جامعه شناس سابق شرکت آلفرد وینسلو جونز ، A. W. جونز و شرکت ، اولین صندوق پرچین جهان را در سال 1949 راه اندازی کرد. جونز الهام گرفته شد تا ضمن نوشتن مقاله در مورد روند سرمایه گذاری در اوایل سال ، دست خود را در مدیریت پول امتحان کند. وی 100،000 دلار (از جمله 40،000 دلار از جیب خود) جمع آوری کرد و سعی کرد با فروش کوتاه سایر سهام ، ریسک در حفظ موقعیت های سهام بلند مدت را به حداقل برساند.

این نوآوری سرمایه گذاری اکنون به عنوان مدل کلاسیک سهام بلند/کوتاه گفته می شود. جونز همچنین برای افزایش بازده از اهرم استفاده کرد. در سال 1952 ، او ساختار وسیله نقلیه سرمایه گذاری خود را تغییر داد و آن را از یک مشارکت عمومی به یک مشارکت محدود تبدیل کرد و 20 ٪ هزینه تشویقی را به عنوان جبران خسارت برای شریک مدیریت اضافه کرد.

جونز به عنوان اولین مدیر پول برای ترکیب فروش کوتاه ، استفاده از اهرم و ریسک مشترک از طریق همکاری با سایر سرمایه گذاران و یک سیستم جبران خسارت مبتنی بر عملکرد سرمایه گذاری ، جایگاه خود را در سرمایه گذاری تاریخ به عنوان پدر صندوق پرچین به دست آورد.

مشارکت صندوق های پرچین

هدف صندوق پرچین حداکثر رساندن بازده سرمایه گذار و از بین بردن ریسک است. اگر این ساختار و این اهداف بسیار شبیه به صندوق های متقابل به نظر برسد ، آنها هستند ، اما این جایی است که شباهت ها به پایان می رسد. صندوق های پرچین به طور کلی نسبت به صندوق های متقابل پرخاشگرتر ، خطرناک تر و منحصر به فرد در نظر گرفته می شوند. در یک صندوق پرچین ، شرکای محدود بودجه دارایی ها را کمک می کنند در حالی که شریک عمومی این صندوق را طبق استراتژی خود مدیریت می کند.

صندوق نام پرچین از استفاده از تکنیک های معاملاتی که مدیران صندوق مجاز به انجام آن هستند ، مشتق شده است. با توجه به هدف این وسایل نقلیه برای کسب درآمد ، صرف نظر از اینکه بورس اوراق بهادار بالاتر می رود یا کاهش می یابد ، مدیران می توانند با طولانی شدن (در صورت پیش بینی افزایش بازار) یا سهام کوتاه (در صورت پیش بینی افت) خود را پرچین کنند. حتی اگر از استراتژی های محافظت برای کاهش ریسک استفاده شود ، بیشتر این شیوه ها را برای افزایش خطرات در نظر می گیرند.

صندوق های پرچین در دهه 1990 هنگامی که مدیران پول بالا صنعت صندوق متقابل را برای شهرت و ثروت به عنوان مدیران صندوق های پرچین ترک کردند ، از بین رفتند. از آن زمان ، براساس گزارش صندوق جهانی پرچین جهانی Preqin 2019 ، این صنعت با کل دارایی های تحت مدیریت (AUM) بیش از 3. 25 تریلیون دلار رشد کرده است.

تعداد صندوق های پرچین عملیاتی نیز افزایش یافته است. در سال 2021 3635 صندوق پرچین در ایالات متحده وجود دارد که از سال 2020 2. 5 ٪ افزایش یافته است.

چگونه به طور قانونی صندوق پرچین را تشکیل دهیم

هدف و ویژگی های صندوق های تامینی

یک موضوع مشترک در بین بیشتر صندوق های متقابل ، بی طرفی جهت بازار آنها است. از آنجا که آنها انتظار دارند که آیا روند بازار بالا یا پایین می رود ، تیم های مدیریت صندوق های محافظت از نزدیکتر از سرمایه گذاران کلاسیک شبیه به معامله گران هستند. برخی از صندوق های متقابل این تکنیک ها را بیش از سایرین به کار می برند ، و همه صندوق های متقابل درگیر حمایت واقعی نیستند.

چندین ویژگی کلیدی وجود دارد که صندوق های تامینی را از سایر سرمایه گذاری های جمع شده جدا می کند - به ویژه ، در دسترس بودن محدود آنها برای سرمایه گذاران.

سرمایه گذاران معتبر یا واجد شرایط

سرمایه گذاران صندوق های پرچین باید برخی از الزامات خالص خالص را برآورده کنند - به طور کلی ، ارزش خالص بیش از 1 میلیون دلار یا درآمد سالانه بیش از 200000 دلار برای دو سال گذشته.

سرمایه گذاران صندوق پرچین به ارزش خالصی نیاز دارند که بیش از 1 میلیون دلار باشد.

عرض جغرافیایی سرمایه گذاری گسترده تر

جهان سرمایه گذاری صندوق پرچین فقط با وظیفه خود محدود است. یک صندوق پرچین می تواند در هر چیزی سرمایه گذاری کند - زمین ، املاک و مستغلات ، مشتقات ، ارزها و سایر دارایی های جایگزین. در عوض ، وجوه متقابل معمولاً باید به سهام یا اوراق قرضه بپیوندند.

اغلب از اهرم استفاده می کنید

صندوق های پرچین اغلب برای تقویت بازده خود از اهرم یا وام گرفته شده استفاده می کنند ، که به طور بالقوه آنها را در معرض طیف وسیع تری از خطرات سرمایه گذاری قرار می دهد - همانطور که در زمان رکود بزرگ نشان داده شده است. در ذوب شدن زیرزمینی ، صندوق های تامینی به دلیل افزایش قرار گرفتن در معرض تعهدات بدهی وثیقه و سطح بالایی از اهرم ، به ویژه سخت بودند.

ساختار هزینه

صندوق های پرچین هم نسبت هزینه و هم هزینه عملکرد را پرداخت می کند. ساختار هزینه مشترک به دو و بیست (2 و 20) - 2 ٪ هزینه مدیریت دارایی و 20 ٪ کاهش سود حاصل می شود.

ویژگی های خاص تری وجود دارد که یک صندوق پرچین را تعریف می کند ، اما به دلیل اینکه آنها وسایل نقلیه سرمایه گذاری خصوصی هستند که فقط به افراد ثروتمند اجازه می دهند سرمایه گذاری کنند ، صندوق های پرچین تقریباً می توانند آنچه را که می خواهند انجام دهند - تا زمانی که استراتژی را به صورت پیشرو برای سرمایه گذاران فاش کنند.

این عرض جغرافیایی گسترده ممکن است بسیار خطرناک به نظر برسد ، و مطمئناً می تواند باشد. برخی از دیدنی ترین انفجارهای مالی شامل صندوق های تامینی شده است. گفته می شود ، این انعطاف پذیری برای تأمین اعتبار ، منجر به برخی از با استعدادترین مدیران پول شده است که بازده های بلند مدت شگفت انگیز را تولید می کنند.

دو و بیست ساختار

آنچه بیشترین انتقاد را به دست می آورد ، بخش دیگر طرح جبران خسارت مدیر است - 2 و 20 ، که توسط اکثریت بزرگی از صندوق های پرچین استفاده می شود.

همانطور که در بالا ذکر شد ، ساختار جبران خسارت 2 و 20 به این معنی است که مدیر صندوق پرچین 2 ٪ از دارایی ها و 20 ٪ سود هر سال را دریافت می کند. این 2 ٪ است که انتقاد می کند و دیدن این مسئله دشوار نیست. حتی اگر مدیر صندوق پرچین پول خود را از دست بدهد ، او هنوز هم 2 ٪ هزینه AUM دریافت می کند. یک مدیر که نظارت بر یک صندوق 1 میلیارد دلاری می تواند سالانه 20 میلیون دلار در جبران خسارت بدون بلند کردن انگشت جیب کند. بدتر از این مدیر صندوق است که 20 میلیون دلار جیب می زند در حالی که صندوق وی پول خود را از دست می دهد. آنها سپس باید توضیح دهند که چرا ارزش حساب کاهش یافته است در حالی که 20 میلیون دلار پرداخت می شود. این یک فروش سخت است - یکی که معمولاً کار نمی کند.

در مثال داستانی بالا ، صندوق هیچ هزینه مدیریت دارایی را پرداخت نکرد و در عوض عملکرد بالاتری را به جای 20 ٪ کاهش داد. این به یک مدیر صندوق پرچین فرصتی می دهد تا درآمد بیشتری کسب کند - نه به هزینه سرمایه گذاران صندوق بلکه در کنار آنها. متأسفانه ، این ساختار بدون دارایی برای مدیریت در دنیای صندوق پرچین امروز نادر است. ساختار 2 و 20 هنوز هم غالب است ، اگرچه بسیاری از وجوه شروع به راه اندازی 1 و 20 می کنند.

انواع صندوق های پرچین

صندوق های پرچین می توانند درجه متفاوتی از استراتژی ها ، از جمله کلان ، عدالت ، ارزش نسبی ، اوراق بهادار پریشانی و فعالیت را دنبال کنند.

یک صندوق پرچین کلان در سهام ، اوراق قرضه و ارزهای امیدوار به سود حاصل از تغییر در متغیرهای کلان اقتصادی مانند نرخ بهره جهانی و سیاست های اقتصادی کشورها سرمایه گذاری می کند.

یک صندوق محافظت از سهام ممکن است جهانی یا خاص کشور باشد و در حالی که در برابر رکود در بازارهای سهام با کوتاه کردن سهام بیش از حد یا شاخص های سهام ، در سهام جذاب سرمایه گذاری می کند.

یک صندوق پرچین با ارزش نسبی از ناکارآمدی قیمت یا گسترش استفاده می کند. سایر استراتژی های صندوق های تامینی شامل رشد تهاجمی ، درآمد ، بازارهای نوظهور ، ارزش و فروش کوتاه است.

استراتژی های محبوب صندوق پرچین

از جمله محبوب ترین استراتژی های صندوق پرچین عبارتند از:

حقوق صاحبان سهام طولانی/کوتاه: حقوق صاحبان سهام طولانی/کوتاه با بهره برداری از فرصت های سود در هر دو حرکت بالقوه صعودی و نزولی قیمت پیش بینی شده کار می کند. این استراتژی موقعیت های طولانی را در سهام مشخص می کند که در هنگام فروش سهام کوتاه که به نظر می رسد بیش از حد گران است ، نسبتاً کم ارزش هستند.

سهام عدالت خنثی: سهام عدالت Neutral (EMN) یک استراتژی سرمایه گذاری را توصیف می کند که در آن مدیر سعی می کند با طولانی بودن و کوتاه بودن مبلغ مساوی در سهام نزدیک ، از اختلافات در قیمت سهام بهره برداری کند. این سهام ممکن است در همان بخش ، صنعت و کشور باشد ، یا ممکن است به سادگی ویژگی های مشابهی مانند سرمایه بازار را به اشتراک بگذارند و از نظر تاریخی همبستگی داشته باشند. صندوق های EMN بدون توجه به اینکه بازار کلی صعودی یا نزولی است ، با هدف تولید بازده مثبت ایجاد می شود.

داوری ادغام: آربیتراژ ادغام یا ریسک ARB شامل همزمان خرید و فروش سهام دو شرکت ادغام برای ایجاد سود بی خطر است. یک آربیتراژور ادغام احتمال اینکه ادغام به موقع یا اصلاً بسته نشود ، بررسی می کند.

کلان جهانی: یک استراتژی کلان جهانی دارایی های خود را در درجه اول بر دیدگاه های کلی اقتصادی و سیاسی کشورهای مختلف یا اصول کلان اقتصادی آنها قرار می دهد. منابع ممکن است شامل موقعیت های طولانی و کوتاه در سهام ، درآمد ثابت ، ارز ، کالاها و بازارهای آینده باشد.

داوری نوسانات: داوری نوسانات تلاش می کند تا از تفاوت بین کاهش قیمت پیش بینی شده دارایی مانند یک سهام و نوسانات ضمنی گزینه ها بر اساس آن دارایی سود ببرد. همچنین ممکن است به دنبال گسترش نوسانات باشد تا سطح پیش بینی شده گسترش یابد یا باریک شود. این استراتژی از گزینه ها و سایر قراردادهای مشتق استفاده می کند.

داوری اوراق قرضه قابل تبدیل: داوری اوراق قرضه قابل تبدیل شامل گرفتن موقعیت های طولانی و کوتاه همزمان در یک اوراق قابل تبدیل و سهام زیرین آن است. داوری امیدوار است با داشتن پرچین مناسب بین موقعیت های طولانی و کوتاه ، از حرکت در بازار سود ببرد.

یکی دیگر از استراتژی های محبوب ، صندوق صندوق ها است که شامل مخلوط کردن و تطبیق سایر صندوق های پرچین و وسایل نقلیه سرمایه گذاری شده است. این ترکیب استراتژی ها و کلاس های دارایی با هدف ارائه بازده سرمایه گذاری بلند مدت با ثبات تر از هر یک از صندوق های فردی است. بازده ، ریسک و نوسانات را می توان با ترکیبی از استراتژی ها و صندوق های اساسی کنترل کرد.

صندوق های پرچین قابل توجه

صندوق های پرچین قابل توجه امروز شامل فناوری های رنسانس (همچنین به عنوان Rentech یا Rentec نیز شناخته می شود) که توسط نبوغ ریاضی ، جیم سیمونز تأسیس شده است. رنسانس در تجارت سیستماتیک با استفاده از مدلهای کمی حاصل از تجزیه و تحلیل ریاضی و آماری تخصص دارد. به گفته گرگوری زاکرمن ، نویسنده ویژه وال استریت ژورنال ، رنسانس از سال 1988 66 ٪ میانگین بازده سالانه داشته است (39 ٪ پس از هزینه).

میدان Pershing یک صندوق پرچین فعال بسیار موفق و پرمخاطره است که توسط بیل آکمن اداره می شود. آكمن در شركت هایی كه احساس می كند با هدف اینكه نقش فعال تری در شركت برای باز کردن ارزش داشته باشد ، كاهش می یابد ، سرمایه گذاری می كند. استراتژی های فعال به طور معمول شامل تغییر هیئت مدیره ، انتصاب مدیریت جدید یا فشار برای فروش شرکت است.

کارل ایکان ، یک سرمایه گذار مشهور فعال ، یک صندوق پرچین برجسته و موفق را رهبری می کند. در حقیقت ، یکی از شرکتهای هلدینگ وی ، شرکت های ایکان (IEP) به طور عمومی معامله می شود و به سرمایه گذاران می دهد که نمی توانند یا نمی خواهند مستقیماً در صندوق پرچین سرمایه گذاری کنند و فرصتی برای شرط بندی در مهارت ایکان در باز کردن ارزش داشته باشند.

تنظیم صندوق های تامینی

صندوق های پرچین در مقایسه با سایر وسایل نقلیه سرمایه گذاری با مقررات کمی از کمیسیون اوراق بهادار و بورس ، (SEC) روبرو هستند. این امر به این دلیل است که صندوق های تامینی عمدتاً از آن دسته از سرمایه گذاران معتبر یا واجد شرایط پول می گیرند-افراد دارای ارزش خالص که نیازهای خالص ارزش ذکر شده در بالا را برآورده می کنند. اگرچه برخی از وجوه با سرمایه گذاران غیر معتبر فعالیت می کنند ، قوانین اوراق بهادار ایالات متحده نشان می دهد که حداقل تعداد زیادی از شرکت کنندگان در صندوق های پرچین واجد شرایط هستند. SEC آنها را به اندازه کافی پیشرفته و مرفه برای درک و رسیدگی به خطرات احتمالی ناشی از وظیفه و استراتژی های سرمایه گذاری گسترده تر صندوق پرچین می داند و بنابراین وجوه را در معرض همان نظارت نظارتی قرار نمی دهد.

اما صندوق های پرچین بسیار بزرگ و قدرتمند شده اند - با توجه به بیشتر تخمین ها ، هزاران صندوق پرچین امروزه فعالیت می کنند ، که به طور جمعی بیش از 1 تریلیون دلار را مدیریت می کنند - این SEC شروع به توجه بیشتر می کند. و با نقض هایی مانند تجارت خودی که بسیار بیشتر اتفاق می افتد ، تنظیم کننده های فعالیت به سختی پایین می آیند.

تغییر نظارتی قابل توجه

صنعت صندوق پرچین یکی از مهمترین تغییرات نظارتی را پس از اجرای قانون راه اندازی مشاغل ما (JOBS) در آوریل 2012 به تصویب رساند. فرضیه اساسی قانون شغل تشویق بودجه مشاغل کوچک در ایالات متحده با تسکین بودمقررات اوراق بهادار.

قانون مشاغل نیز تأثیر زیادی بر صندوق های تامینی داشت. در سپتامبر 2013، ممنوعیت تبلیغات صندوق های تامینی برداشته شد. کمیسیون بورس و اوراق بهادار پیشنهادی برای رفع محدودیت‌های تبلیغات صندوق‌های تامینی را تصویب کرد، اگرچه هنوز هم می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌گذاران معتبر را بپذیرند. دادن فرصت به صندوق های تامینی در واقع با افزایش سرمایه سرمایه گذاری موجود به رشد کسب و کارهای کوچک کمک می کند.

الزامات فرم D

تبلیغات صندوق تامینی با ارائه محصولات سرمایه گذاری صندوق به سرمایه گذاران معتبر یا واسطه های مالی از طریق چاپ، تلویزیون و اینترنت سر و کار دارد. صندوق تامینی که می خواهد سرمایه گذاران را جذب کند باید حداقل 15 روز قبل از شروع تبلیغات فرم D را به SEC ارسال کند.

از آنجایی که تبلیغات صندوق های تامینی قبل از لغو این ممنوعیت به شدت ممنوع بود، SEC بسیار علاقه مند به نحوه استفاده از تبلیغات توسط ناشران خصوصی است، بنابراین پرونده های فرم D را تغییر داد. وجوه همچنین باید فرم D اصلاح شده را ظرف 30 روز پس از خاتمه پیشنهاد ارسال کنند. عدم رعایت این قوانین احتمالاً منجر به ممنوعیت ایجاد اوراق بهادار اضافی برای یک سال یا بیشتر خواهد شد.

مزایای صندوق های تامینی

صندوق های تامینی مزایای ارزشمندی نسبت به صندوق های سرمایه گذاری سنتی دارند. برخی از مزایای قابل توجه صندوق های تامینی عبارتند از:

• استراتژی‌های سرمایه‌گذاری که می‌توانند بازدهی مثبتی را در بازارهای سهام و اوراق قرضه در حال افزایش و کاهش ایجاد کنند
• کاهش ریسک و نوسانات کلی پرتفوی در پرتفوی متوازن
• افزایش بازده
• انواع سبک های سرمایه گذاری که به سرمایه گذاران امکان سفارشی کردن دقیق استراتژی سرمایه گذاری را می دهد
• دسترسی به برخی از با استعدادترین مدیران سرمایه گذاری جهان

سود در بازارهای صعودی و نزولی

پرتفوی متوازن ریسک و نوسانات را کاهش می دهد

چندین سبک سرمایه گذاری برای انتخاب

توسط مدیران ارشد سرمایه گذاری مدیریت می شود

ضرر و زیان می تواند به طور بالقوه بزرگ باشد

نقدینگی کمتری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری مشترک استاندارد

وجوه را برای مدت طولانی قفل می کند

استفاده از اهرم می تواند زیان را افزایش دهد

معایب صندوق های تامینی

البته صندوق های تامینی نیز بدون ریسک نیستند:

• استراتژی سرمایه گذاری متمرکز آنها را در معرض ضررهای بالقوه بزرگ قرار می دهد.
• صندوق های تامینی تمایل به نقدشوندگی بسیار کمتری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری دارند.
• آنها معمولاً از سرمایه گذاران می خواهند که پول را برای مدت چند سال قفل کنند.
• استفاده از اهرم یا پول قرض گرفته شده می تواند آنچه را که یک زیان جزئی بود به زیان قابل توجهی تبدیل کند.

نمونه ای از صندوق تامینی در محل کار

بیایید یک صندوق سرمایه گذاری فرضی به نام Value Opportunities Fund LLC راه اندازی کنیم. قرارداد عملیاتی بیان می‌کند که مدیر صندوق می‌تواند در هر نقطه از جهان سرمایه‌گذاری کند و هر سال 25 درصد از سود بیش از 5 درصد را دریافت می‌کند.

این صندوق با 100 میلیون دلار دارایی شروع می شود - 10 دلار از ده سرمایه گذار مختلف. هر سرمایه گذار قرارداد سرمایه گذاری را با چکی به مدیر صندوق پر می کند. مدیر هر سرمایه گذاری را روی دفاتر ثبت می کند، سپس وجوه را به کارگزار منتقل می کند. سپس مدیر صندوق می تواند با تماس با کارگزار دارای فرصت های جذاب، سرمایه گذاری را آغاز کند.

این صندوق پس از یک سال 40 درصد افزایش می یابد و ارزش آن 140 میلیون دلار است. طبق قرارداد عملیاتی صندوق، 5 درصد اول متعلق به سرمایه گذاران است. بنابراین سود سرمایه 40 میلیون دلاری 2 میلیون دلار کاهش می یابد - یا 5٪ از 40 میلیون دلار - که به طور مساوی بین سرمایه گذاران توزیع می شود. این 5 درصد به عنوان نرخ با مانع شناخته می شود - مانعی که مدیر صندوق باید قبل از دریافت هرگونه غرامت عملکرد به آن برسد. 38 میلیون دلار باقی مانده تقسیم می شود - 25٪ به مدیر و 75٪ به سرمایه گذاران.

براساس عملکرد سال اول ، مدیر صندوق در یک سال 9. 5 میلیون دلار جبران خسارت می کند. سرمایه گذاران 28. 5 میلیون دلار باقیمانده به همراه نرخ مانع 2 میلیون دلاری برای سود سرمایه 30. 5 میلیون دلار دریافت می کنند. اما تصور کنید که آیا مدیر به جای آن مسئولیت 1 میلیارد دلار را بر عهده داشته است - آنها 95 میلیون دلار با سرمایه گذاران 305 میلیون دلار به خانه می برند. البته ، بسیاری از مدیران صندوق های پرچین به دلیل کسب چنین مبالغ گزاف ، از این مبلغ ، توهین می شوند. اما دلیل این امر این است که کسانی که انگشت خود را انجام می دهند ، ذکر نمی کنند که بسیاری از سرمایه گذاران 305 میلیون دلار درآمد داشته اند. آخرین باری که شنیده اید سرمایه گذاران صندوق های تامینی شکایت دارند که مدیر صندوق آنها بیش از حد پرداخت می شود؟

خط پایین

صندوق پرچین یک همکاری رسمی از سرمایه گذاران است که با هم جمع می شوند تا توسط شرکت های مدیریت حرفه ای هدایت شوند - درست مانند صندوق های متقابل. اما اینجاست که شباهت ها به پایان می رسد. صندوق های پرچین به همان اندازه تنظیم نمی شوند و با افشای بسیار کمتری فعالیت می کنند. آنها به امید اینکه دستاوردهای بزرگی را برای سرمایه گذاران بدست آورند ، استراتژی های انعطاف پذیر تر و پرخطر تر را دنبال می کنند ، که به نوبه خود منجر به سود بزرگی برای مدیران صندوق می شود. اما شاید چیزی که آنها را از صندوق های متقابل بیش از همه جدا می کند این است که حداقل نیازهای سرمایه گذاری بسیار بالاتری دارند.

اکثر سرمایه گذاران صندوق های تامینی معتبر هستند ، به این معنی که درآمد بسیار بالایی کسب می کنند و ارزش خالص موجود در بیش از 1 میلیون دلار دارند. به همین دلیل ، صندوق های پرچین شهرت مشکوک بودن یک تجملات سوداگرانه برای ثروتمندان را به دست آورده اند.